Getuigenis: Sven, vrijwilliger bij Levensloop | Levensloop

Getuigenis: Sven, vrijwilliger bij Levensloop

Sven, vrijwilliger bij Levensloop Aalst, is o.a. dankzij Levensloop gestopt met roken. Hij schreef over zijn rookstop ervaring een getuigenis: 

Stoppen met roken, het begin van een mooi verhaal

"Het was Bart, toenmalig voorzitter van Levensloop die mij overhaalde om mee te doen met “Stoppen met roken”, georganiseerd door de Stichting Tegen Kanker. Levensloop kende ik van Radio Goeiedag, waar wij partner waren én live de eerste twee edities uitzonden. Voor de tweede editie overhaalde Bart mij. Tegen mijn verwachting in lukte het ook te stoppen met roken. Het begin van een mooi verhaal. Niet alleen met Levensloop Aalst, waar ik bij de derde editie peter werd en de stap zette om tijdens de afgelopen editie mee te werken als comitélid, maar ook op vlak van gezondheid. Net als velen verloor ik ook goede vrienden en familie aan de verschrikkelijke ziekte. Ik kende een paar jaar eerder zware hartfalen, waardoor de knop echt omgedraaid moest worden. Er ontstond langzaam een kracht, een stem, energie in mezelf waarbij de drang naar een gezondere levensstijl groter werd. Ik woog 110 kg op dat moment. Ik was ingeschreven bij een fitnessclub, maar zonder begeleiding of motivatie lukte het niet, desondanks ik echt wel bewoog. Ik contacteerde een personal coach, en hij beloofde me resultaat, en dat was zo overtuigend dat ik de stap zette. En met succes."

Op een andere manier leven 

"Een half jaar later ben ik 40 kg lichter, weeg ik 67-68 kg, ken ik een vetpercentage van 9,9%, liep ik een halve marathon, wandel ik 60 km aan een stuk, fiets ik zeer veel en als de zwambaden open waren zwom ik heel wat banen op een uur. Het graag beginnen doen en de motivatie van Gert en iedereen binnen sportclub De Schreef gaf mij de wilskracht en doorzetting. Het maakte van mij ook een andere mens.

Ik leerde dat het een combinatie is van gezonder eten, cardiotraining (lopen, fietsen, zwemmen,…) en krachttraining. Ik eet ook nog frietjes van de frituur, een ijsje, … zondigen moet! Maar je leert op een andere manier leven, andere dingen eten, veel groenten nuttigen, … Soms wordt mij gevraagd waarom ik plots sportief werd, waarom ik loop of lange wandelingen maak. Waarom ik grenzen tracht te verleggen met fietsen op een doodgewone en echt krakende stadsfiets. Het antwoord is eigenlijk zeer simpel: ik voel dat ik leef: Alleen in de natuur, verwonderd om die bloem, het plots spelen van de wind in de bomen, de vogel die vliegt en de anderen die hem achtervolgen, de eekhoorn die je pad kruist, de wind die zo hard beukt dat je benen betonblokken lijken maar toch blijven verder bewegen. Verwondering en verbinding. Uw hart voelen kloppen, pijn verbijten vallen en opstaan. Tijdens de lange wandelingen is er ook tijd om na te denken."

Motiveer je vrienden via je sociale media om ook Levensloop te steunen